گنگره بزرگ جهل
با فرارسیدن موسم حج و خُل بازی ها و اعمال جاهلانه مربوط به آن و بعضاً بسیار زشت چون قربانی کردن، انسان از این همه بلاهت مردم خرافی انگشت به دهان می ماند. من با دیدن مردم هموطن خود که به چه ذلتی در عمق خرافات و باورهای پس مانده و سخیف گرفتار آمده اند حیران می مانم.
اینکه تعدادی عرب همچنان پس از قرن ها به سنت های جاهلی اجداد خود پایبند هستند یک موضوع است و اینکه ما ایرانیان دچار توهم و جهل و جادووجنبل اعراب عصر جاهلیت شبه جزیره عربستان گشته ایم، مسئله ای جداست. حج و زیارت و طواف کعبه و لمس سنگ سیاه و دویدن در بیابان ها و سنگ زدن به نماد شیطان و قربانی و دیگر اعمال و رفتارهای مربوط به آن، متعلق به انسان هایی بدوی، ناآگاه از سازوکار جهان و موهوم پرست و خرافی و معتقد به جاد و جنبل است. حج، نخست بخشی از آیین بت پرستان شبه جزیره بود که با گردش به دور بتخانه کعبه و یا اصطلاحاً طواف کعبه، به نیایش و پرستش بت های قوم خود می پرداختند. اما پس از ظهور اسلام وسیله ای شد در دست محمد برای متحد ساختن اعراب بیابان گرد و خشونت ورز و غالبا دزد و قطاع الطریق عربستان پانزده قرن پیش از این. محمد جهت گردآوری لشکر به قصد حمله به یمن و شام و ایران و بقیه دنیا، برای غارت و غنیمت و زن و برده، به قدرت وحدت بخش حج نیاز داشت. آنوقت چقدر مضحک است که ما ایرانیان که خود غارت شده و برده و نوکر و کنیز و بیچاره همین هدف و غرض از فریضه حج بوده ایم و هستیم، درنیابیم که تمام این دکان و دستگاه برای تثبیت جهل و تعمیق خرافه و در نهایت چاپیدن ما توسط آخوندها و دینکاران است.
سر شبی از سیمای جمهوری اسلامی گوینده ای پیام خامنه ای را به گنگره بزرگ حج! با آب و تاب و داد و فریاد و عربده قرائت می کرد که در مجموع شامل مشتی یاوه های اسلامی در باره اهمیت این مراسم و تکرار سخنانی بود تکراری و مبتذل و تهوع آور از موضوعاتی که هیچ ربطی به انسان آگاه امروز ندارد. یک بخش دشمن خویی و مرگ- مرگ سردادن و افشاندن بذر نفرت در میان مردم و بخشی دیگر از این سخنان، صحبت از شرک و مشرک و شیطان و امثالهم بود که مربوط دانستن این لاطائلات به زندگی و مسائل امروز بشر به طرز وحشتناکی توهین به شعور و دانش انسان است.
ذهن مشغولی های انسان های بدوی و بیابان گرد قرون تاریک و هزاره های جهل و جادو را دستمایه کسب و کاری بی شرمانه قرار دادن و از سویی بستن و مسدود کردن هر روزنه ای برای روشنگری و آگاه ساختن مردم اسیر اسلام و حکومت اسلامی و نجات آنان از سقوط درعمق باتلاق عفن باورهای پس مانده اسلامی، جنایتی است که هیچ یک از وحشیان و ددانی که در طول تاریخ بر سرزمین ما هجوم آوردند، از اسکندر و مغول و چنگیز و تیمور و غیرو در حق ما روانداشتند. مگر اسلاف همین آخوندها در حمله مسلمانان به ایران در صدر اسلام.
باورها و اعتقادات دینی و مذهبی و خرافی و جاهلانه، شاید که به خودی خود و در ظاهر به کسی به غیر از معتقدان به آن آسیبی نرساند، اما مردم امروز ایران، بیچاره و بدبخت و سیه روز آنند که چنین اقلیتی از جهال و بیماران در رکاب شیادان و شارلاتان ها، با خشونتی حیوانی بر آنان حکومت می کنند و سرمایه ها و ثروت ها و منابع سرشار انسانی و مادی آنان را غارت می کنند و تباه می سازند. این اقلیت دینخو و دینکار با اسیرکردن مردم در حلقه محاصره ای از یاوه ها و ترهات و سخنان خرافی و موهوم و فراکائناتی و بی پایه و اساس مذهبی که از صدها کانال و شبکه رادیویی و تلویزیونی و ماهواره ای و هزاران منبر و مسجد و تکیه و حسینیه و هیئت مذهبی و غیرو پخش می شود، مانع از رشد و پرورش آنان همطراز و همپای ملت های متمدن با دانش های به روز و پیشرفته گردیده و با تبلیغ بینشی مرگ اندیش، خوارکننده، پس مانده و بیهوده برای زندگی انسانی، امتی می سازند شامل عقب افتاده ها، مونگول ها، عجوزه ها و پیرمردان خنزرپنزری و مجموعاً مؤمنینی که دائماً به حقوق دیگران تجاوز می کنند، دچار حقارتی عمیقند، تروریست و شهادت طلبند، تحمل کمترین تفاوت و دگربودگی میان خود و دیگران را ندارند و در نادانی و جهل و جنون زبانزد و مورد تمسخر و نفرت مردم دنیا قرار گرفته اند.
از سویی ثروتی که از ناحیه مخارج و هزینه های مؤمنان در مراسم حج نصیب شاهزاده های فاسد عربستان می شود، سر به میلیاردها می زند. بخشی نیز سهم آخوندهایی است که در سازمان حج و اوقاف برای این مراسم داوطلب جمع می کنند. سهم بیت رهبری و یا دفتر رئیس مافیا نیز همیشه در نظر گرفته می شود.
کاش این مردم درمی یافتند که گوسفند، آن حیوان بی آزار و زبان بسته ای نیست که در روز عیدقربان سرش بریده می شود، بلکه توده بی شکل، نادان و اسلام زده ایست به نام حجاج، که قبلاً توسط مکر و نیرنگ آخوند سرش بریده شده و وجودش از مغز و عقل و خرد تهی گشته است.
حج و مراسمی از این دست و کلاً مراسم و مناسک مذهبی در دنیای امروز، صرفاً جنبه ای موزه ای و کارناوالی و تفریحی یافته است و بیشتر به عنوان وسیله ای برای شادی و یا جلب و جذب توریست برگزار می شود. نظیر آنچه در نپال و تبت و دیگر کشورهای بودایی شرق آسیا شاهد آن هستیم. عصر باورهای دینی و فراکائناتی، عصر فرشته و جن و قدیس و ابلیس و قربانی و از این قبیل موهومات، اکنون قرن هاست که سپری شده و بشر به ساحتی از خردورزی و عقلانیت و دانش گام گذاشته است که به اسطوره ها و افسانه های دوره های تاریک نادانی، اجازه دخالت در سرنوشت و زندگی امروز خود را نمی دهد.
